Mutya

Noong nakaraang Miyerkules, pinanood namin ang Mutya. Ito'y isang palabas na binubuo ng dalawang tula: Mga Santong Tao at Ang Sistema Ni Propesor Tuko. Noong una ay medyo mababa ang aking mga ekspektasyon mula dito. Hindi pa kasi ako nakakapanood ng kahit anong dula at inaabangan ko na magiging boring ito. Buti na lang mali pala ako. :D

Nahirapan akong intindihin ang Mga Santong Tao dahil pa-tula ang dyalogo at malalim ang mga ginamit na salita. Dahil dito, napilitan akong sundan na lamang ang storya sa mga aksyon ng mga aktor. Maganda talaga ang pagsalita at pagganap ng mga aktor; makikita mo na talagang pinaghandaan nila ang kanilang mga papel sa dula. Malakas at walang tigil ang pagsalita; walang mga “awkward silence”. Maganda din ang kanilang mga pagkilos. Nakakatuwa ito at angkop sa kanilang mga sinasabi. Maganda din ang set design; bagay ito sa storya at mukha

Para sa akin, ang Mga Santong Tao ay pinaghalong tradisyunal at moderno. Parehas itong nagpakita ng elementong ideyal at realistiko. Isang halimbawa dito ay ang piniling trabaho ng babaeng bida para maahon sila sa kahirapan (sa aking pagkakaintindi): prostitusyon. Ito'y moderno sapagkat pinapakita nito ang mga ginagawa ng tao para umahon sa kahirapan. Pero tradisyunal din ito dahil pinakita ito sa isang magaan at nakakatawang paraan. Sa huli, naparusahan din ang mga kontrabida at tumagumpay ang mga bida: isa pang karaniwang katangian ng tradisyunal na panitikan. Siguro kung ilalagay ito sa numero, mga 80% tradisyunal at 20% moderno ito.

Ang sumunod na dula ay ang Sistema Ni Propesor Tuko. Katulad ng Mga Santong Tao, ito'y lumagpas sa aking inaasahan. Magaling ang mga aktor, maganda ang set design, at nakakatuwa ang mga aksyon at dyalogo. Ang SNPT ay umiikot sa mga estudyante ng Grade 4 – Blue at ang kanilang terror prof na si Propesor Tuko (o Two-Co). Sa una ay takot at galit ang mga estudyante kay Two-Co pero sa huli ay nagkaintindihan sila. Tulad ng MST, ang SNPT din ay halong tradisyonal at moderno. Ito'y moderno sapagkat pinapakita nito ang ilan sa mga isyu ngayon sa ating lipunan: ang kahirapan at bulok na sistema ng edukasyon. Mabigat at nakakalungkot at mga isyu na ito pero pinakita ito sa nakakatawang paraan. Sa huli ay nagkaayos din ang lahat, isa pang katangian ng tradisyunal na panitikan. Kung ilalagay ito sa numero, mga 65% tradisyunal at 35% moderno ito.